SŁOWO PASTERSKIE ARCYBISKUPA KATOWICKIEGO
NA NIEDZIELĘ DOBREGO PASTERZA 2016 r.
Drodzy Diecezjanie, Siostry i Bracia!
1. Dzisiejsza, czwarta niedziela wielkanocna jest tradycyjnie nazywana Niedzielą Dobrego Pasterza. Ewangelia pięknie ilustruje troskę pasterza o swoje owce, które w przypowieści Jezusa rozpoznają głos przewodnika i idą za nim, gdyż wiedzą, że przy nim są bezpieczne. Póki pasterz jest z nimi, nic złego nie może im się przydarzyć.
W czasach, w których żyjemy, codziennie słyszymy wiele różnych głosów, dociera do nas wiele informacji. Niektóre z nich są pozytywne, inne negatywne, a nawet gorszące do tego stopnia, że mogą zdominować nasze wnętrze, nasze myślenie i postrzeganie rzeczywistości. Może to doprowadzić do zlekceważenia czy wręcz odrzucenia jedynego głosu Prawdy, którego nie wolno nam zignorować – głosu Jezusa Dobrego Pasterza. Dając posłuch innym głosom, możemy oddalić się od Pana i podążać drogami donikąd. Kiedy natomiast słuchamy Jezusa, Jego słowa prowadzą nas drogami prostymi; niosą nam pociechę, tak potrzebny pokój serca i wytrwałą nadzieję. To On swoim głosem gromadzi nas w jedno i pociąga nas wszystkich do siebie. Dlatego w Niedzielę Dobrego Pasterza warto postawić sobie kilka pytań:
Czy Jezus naprawdę jest moim Pasterzem?
Czy doświadczam Jego bliskości, przyjaźni, miłości?
Czy podążam za głosem tego Dobrego Pasterza?
Czy czuję się jedną z Jego owiec?
Oby nasze odpowiedzi na postawione pytania były pozytywne! Wtedy postać Jezusa Dobrego Pasterza stanie się wyzwaniem również dla każdego i każdej z nas. Bo Bóg powołuje nas do tego, żebyśmy się stali dla innych dobrymi pasterzami; abyśmy wskazywali innym dobrą drogę.
2. W Niedzielę Dobrego Pasterza w sposób szczególnie intensywny modlimy się o powołania do służby w Kościele, o nowe powołania do włączenia się w dzieło ewangelizacji. Konieczne są nasze modlitwy, aby głos Boga stał się bardziej słyszalny w sercu niejednego młodego człowieka. Apostołowie odkryli w Jezusie Dobrego Pasterza i zapragnęli, aby podzielić się tym odkryciem z innymi. Stąd czytane w okresie wielkanocnym Dzieje Apostolskie ukazują trud pracy ewangelizacyjnej i prawdziwą ekspansję Dobrej Nowiny. To dzięki apostolskiemu trudowi słowa Ewangelii zabrzmiały także na naszych ziemiach, a słuchacze po usłyszeniu Bożego słowa przyjęli sakrament chrztu świętego, który stał się pierwszą Bramą Miłosierdzia. Czasy głoszenia Ewangelii trwają, a naszą powinnością jest, aby Dobra Nowina o zbawieniu dotarła do wszystkich. Wołajmy więc do Dobrego Pasterza, do Pana żniwa, o pracowników na żniwo, które jest wielkie. Modlimy się dziś o nowych dusz-pasterzy; pasterzy, którzy zechcą zdobyć odpowiednią wiedzę, poznać Pismo Święte, liturgię i moc sakramentów świętych; pasterzy, którzy ustanowieni apostolskim i sakramentalnym znakiem święceń prezbiteratu, chcieliby naśladować na serio Dobrego Pasterza, idąc drogą posłuszeństwa, modlitwy i czystości. Potrzebni są Kościołowi pasterze gorliwi, potrzebni są ludzie z takim zapałem, jaki wyraża się w miłości do Chrystusa i w oddaniu samego siebie na Jego służbę. Potrzebni są pasterze świadomi, iż są powołani do miłosierdzia!
3. Pastores dabo vobis. Dam wam pasterzy! Tak mówi Bóg. On da pasterzy! My zaś prośmy za nich, pamiętając, że powołanie rodzi się w Kościele, w nim wzrasta, jest w nim wzmacniane (por. Franciszek, Orędzie na Światowy Dzień Modlitw o Powołania 2016).
Dlatego zachęcam Was, wiernych, do modlitwy. Nie zapominajmy, że współczesny świat przychodzi do pasterzy ze swoją mądrością, stawia przed nimi różne pokusy. Mówi: trzeba, ażeby Kościół się zmienił, aby dostosował się do nowych czasów, do wymogów nowoczesności. A przez tę nowoczesność rozumie formowanie człowieka wygodnego, nastawionego na konsumpcję, pozornie wolnego. Świat mówi: nie bądźcie staromodni, wejdźcie w nowy, piękny świat reklamy, świat co prawda złudny, ale taki ciekawy, dynamiczny i kolorowy.
Tymczasem, aby być pasterzem według serca Bożego i na miarę Chrystusa, można i trzeba korzystać ze wszystkiego, co służy głoszeniu Ewangelii – zwłaszcza z mediów społecznościowych – ale z zachowaniem wierności zasadom moralnym, wierności Chrystusowi, wierności Kościołowi, a nie wierności światu. Albowiem to nie świat ma nas nawracać, ale my mamy nawrócić świat.
4. Wobec tego świata, który na różne sposoby manifestuje swoją obcość, a nawet wrogość wobec Boga i Jego prawa, niech stale nam towarzyszy ta pewność, jaką Dobry Pasterz wlał w serca Apostołów: „Miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat!”.
Podczas dzisiejszej Eucharystii jest okazja, by podziękować Bogu za naszych śląskich kapłanów, którzy zawsze stali blisko swego ludu – takich jak błogosławieni Emil Szramek i Józef Czempiel, słudzy Boży Franciszek Blachnicki, Jan Macha, August Hlond… i wielu innych.
Drodzy Diecezjanie! My, kapłani, dziękujemy nieustannie za wasz szacunek, miłość i zrozumienie naszej posługi. Dziękujemy za waszą modlitwę. Dziękujemy wspólnotom modlitewnym: „Margaretkom”, członkom wieczerników modlitwy za kapłanów, Towarzystwu Przyjaciół Seminarium, ruchom i stowarzyszeniom. Wszystkim modlącym się za nas indywidualnie lub wspólnotowo: Bóg zapłać!
Chcemy też przeprosić, że nie zawsze byliśmy w stanie sprostać wymogom tej miłości, do jakiej powołuje nas Chrystus, przeprosić – jeżeli kiedykolwiek zawiedliśmy Boga, Kościół, ludzi.
W dalszym ciągu prosimy Was o modlitwę za kapłanów, duszpasterzy i o nowe powołania do wyłącznej służby Bożej. Potrzeba wytrwałej modlitwy o liczne i święte powołania do tej szczególnej formy życia. Wstąpienie do seminarium czy zgromadzenia zakonnego nie oznacza jeszcze, że młody człowiek rozeznał swoje powołanie i na pewno zostanie kapłanem. Dopiero żyjąc na co dzień w seminarium albo w klasztorze, można upewnić się, czy jest to właściwa droga. Aby podjąć dobrą decyzję, kandydaci do kapłaństwa i do życia zakonnego bardzo potrzebują modlitewnego wsparcia. Papież Franciszek w Orędziu na Światowy Dzień Modlitw o Powołania na ten rok napisał: „Macierzyństwo Kościoła wyraża się w wytrwałej modlitwie o powołania oraz przez oddziaływanie wychowawcze i towarzyszenie tym, którzy odczuwają Boże powołanie”.
Wspierajmy zatem wytrwałą modlitwą tych, którzy przygotowują się do podjęcia ważnych decyzji życiowych, zwłaszcza maturzystów i studentów wezwanych do służby Ewangelii, aby mieli odwagę pójść za głosem Powołującego, który mówi do nich: „Pójdź za Mną!”.
Bracia i Siostry!
5. W dniu dzisiejszym trzeba wspomnieć, że znacząca liczba księży archidiecezji katowickiej posługuje także poza granicami diecezji i Polski. A krajami ich posługi są: Austria, Belgia, Brazylia, Francja, Irlandia, Kazachstan, Mołdawia, Niemcy, Norwegia, Republika Czeska, Rosja, Stany Zjednoczone, Szwajcaria, Wielka Brytania, Włochy, Zambia, a także Ukraina, na którą chcemy w najbliższym czasie zwrócić szczególną uwagę.
Wierni żyjący w tym kraju, w którym toczy się wojna, są bardzo spragnieni pojednania i pokoju. Oprócz towarzyszenia im modlitwą, trzeba im pomóc także materialnie. Papież Franciszek postanowił ogłosić zbiórkę na pomoc humanitarną dla Ukrainy. Odbędzie się ona we wszystkich kościołach Europy w niedzielę, 24 kwietnia. Taka zbiórka ofiar będzie miała miejsce także przed wszystkimi kościołami naszej archidiecezji. Zachęcam do włączenia się w tę papieską inicjatywę poprzez dar materialny.
Katolicy stanowią niewielki procent mieszkańców Ukrainy. Mimo że na terenach bezpośrednio dotkniętych konfliktem są oni mniejszością, bardzo się angażują w niesienie pomocy. A potrzeby są ogromne, wiele osób pilnie potrzebuje żywności, lekarstw i pomocy medycznej.
Pragnę w tym miejscu przypomnieć, że nasza archidiecezja katowicka od dziesięcioleci wspomaga Kościół na Ukrainie. Wspieramy naszych księży i podejmowane przez nich dzieła, jak na przykład budowę kościołów i domów formacyjnych.
Proszę nie tylko o materialną pomoc dla Kościoła na Ukrainie, ale przede wszystkim wzywam do modlitewnego wsparcia, do modlitwy w intencji pokoju oraz o ducha współpracy między chrześcijanami i Kościołami w tym kraju na rzecz dobra wspólnego. Proszę o ofiarowanie w tych intencjach cierpień i przeciwności życiowych. Módlmy się słowami, które wypowiadamy podczas Eucharystii:
Panie Jezu Chryste, Ty powiedziałeś swoim Apostołom: Pokój wam zostawiam, pokój mój wam daję. Prosimy Cię, nie zważaj na grzechy nasze, lecz na wiarę swojego Kościoła i zgodnie z Twoją wolą napełniaj go pokojem i doprowadź do pełnej jedności.
Na rozpoczynający się kolejny Tydzień Modlitw o Powołania i owocne przeżywanie trwającego Nadzwyczajnego Roku Miłosierdzia – z serca błogosławię.
Niech pokój – pierwszy dar Zmartwychwstałego – będzie zawsze z Wami!
† Wiktor Skworc
ARCYBISKUP METROPOLITA
KATOWICKI
Katowice, 10.04.2016 r.