Moi Kochani,
Czas niepostrzeżenie ucieka i aż dziw, że to już Boże Narodzenie. Co roku Adwent był spokojnym czasem refleksji, modlitwy i przygotowania do Świąt. Ale w tym roku niestety było inaczej.
Początkiem Listopada Rząd poprosił nas o pomoc w przewiezieniu i rozprowadzeniu 150 ton kukurydzy dla naszych ludzi w Dolinie. Wszyscy, do których się zwracali o pomoc odmawiali ze
względu na nasze makabryczne drogi. My nie mogliśmy odmówić, bo jest naprawdę wielki głód w całej Dolinie. Było to bardzo wyczerpujące i stresujące przedsięwzięcie, ale dzięki naszej opiekunce Matce Najśw. Różańcowej podołaliśmy i 3 dni temu wszystko żeśmy zakończyli. Przynajmniej na miesiąc powinno wystarczyć kukurydzy w domach naszych ludzi.
Dzisiaj też otrzymaliśmy radosną wiadomość, że ksiądz z sąsiedniej diecezji został mianowany biskupem dla naszej Diecezji Mpika. W końcu będziemy mieli biskupa.
Od ponad tygodnia mamy dużo deszczów. Pada prawie bez przerwy. Jesteśmy zatem już odcięci na dobre, ale dziękujemy Panu Bogu za te deszcze, bo są bardzo potrzebne. Oby tylko nie przestało padać po miesiącu albo dwóch jak w ubiegłym roku, gdyż będzie jeszcze większa tragedia z powodu głodu.
Za kilka godzin wyruszam do wiosek, gdzie będę celebrował Boże Narodzenie. Oczywiście zabiorę ze sobą moją tradycyjna puszkę szprotek w zastępstwie karpia, a makówka mam nadzieję, że mi się przyśni w nocy. Trzeba będzie iść na nogach, bo w ostatnią niedzielę nawet mój rower musiałem nieść przez to błoto, Ale będzie to taka dodatkowa ofiara dla Dzieciątka Jezus. Poza tym idąc na piechotę jest sporo czasu na modlitwę, a tak wiele mam do dziękowania Panu Bogu. W mojej modlitwie dziękczynnej w sposób szczególny będę dziękował Panu za Was, za Wasze wsparcie modlitewne i materialne. Bardzo, bardzo dziękuję za pomoc w zakupywaniu żywności dla naszych ludzi – za te wszystkie ofiary pieniężne jakie Ks, Józef mi przesłał.
Z okazji Bożego Narodzenia i Nowego Roku życzę Wam wielu radości , błogosławieństw i łask, I byście nie dali się zwariować polityce, ekonomii czy czemu tam jeszcze.
Ks. Waldek Potrapeluk
