Szczęść Boże!


Aktualności

  • Pogrzeb

    Zmarła nasza parafianka

    śp. Maria Bednarczyk

    przeżyła 87 lat

    mieszkała na ul. Gliwickiej 39

    Pogrzeb w sobotę  9 listopada  o godz. 11.00

    Wieczny odpoczynek racz jej Panie, a światłość wiekuista niechaj jej świeci.
    Niech odpoczywa w pokoju wiecznym. Amen.


  • Pogrzeb

    Zmarła nasza parafianka

    śp. Gabriela Niestrój

    przeżyła 60 lat

    mieszkała na ul. Zwycięstwa 18

    Pogrzeb w piątek 8 listopada  o godz. 10.00

    Wieczny odpoczynek racz jej Panie, a światłość wiekuista niechaj jej świeci.
    Niech odpoczywa w pokoju wiecznym. Amen.


  • List od misjonarza.

    Moi Kochani,
    Serdecznie pozdrawiam z naszej Misji w Nabwalyi.
    Już za kilka dni będziemy świętować Niedzielę Misyjną i Tydzień Misyjny. Czas refleksji nad naszym powszechnym powołaniem do ewangelizacji, nad zaangażowaniem w ewangelizację, a dla nas misjonarzy to również czas nampodziękowania i szczególną modlitwę za Was wszystkich, którzy wspieracie naszą
    posługę misyjną.
    U nas tutaj w Dolinie rozpoczął się trudny czas, kiedy zaczyna brakować żywności. Jednak, dzięki Waszej pomocy finansowej mimo bardzo trudnej sytuacji w całej Zambii ze względu na suszę, udało mi się zakupić sporo kukurydzy, fasoli i ryżu. Zaczęliśmy wspomagać naszych ludzi rozdając powoli te podstawowe artykuły żywnościowe. Dzięki temu co zakupiliśmy wiem, że nasi ludzie przetrwają ten bardzo trudny czas, tym bardziej, że Rząd również przysłał naszym ludziom kukurydzę. Jedyną zapłatą za żywność, którą rozpoczęliśmy rozprowadzać, jest dziesiątka Różańca Św. za Was darczyńców.
    Jesteśmy również w trakcie wiercenia studni głębinowych. A raczej są już wywiercone i jestem w trakcie sprowadzania rur i pomp, aby je zainstalować. Ktoś, kto po prostu odkręca kran by mieć wodę do mycia, gotowania, … nigdy do końca nie zrozumie tych, którzy zmuszeni są brać wodę z rzek, gdzie są krokodyle i hipopotamy, a więc którzy narażają swoje życie, by móc wykonać te podstawowe czynności codziennego życia. Co gorsza, o tej porze roku (koniec pory suchej) woda w rzekach jest bardzo zanieczyszczona i niezdrowa. Z tego powodu wiele osób choruje.
    I znowu muszę to powiedzieć, że dzięki Waszej pomocy powoli zmieniamy na lepsze
    warunki życia naszych ludzi. Dzięki naszym pracom nad tym czymś, co nazywa się „drogą” (jedyna możliwość wyjazdu i przyjazdu do nas) naprawdę zaczyna być drogą. Bardzo wiele osób przyjeżdża do nas do Nabwalyi. Oficjalne wizyty lokalnych władz, regularne wizyty ze Szpitala Powiatowego, Organizacje Pozarządowe z różnymi programami i turyści przyjeżdżają i dziękują, bo są pod wrażeniem tego, co już zrobiliśmy. A ja nieustannie powtarzam, że mogę to robić dzięki Wam, którzy nas wspomagacie modlitwą i pomocą materialną. Wielu z nich zatrzymuje się u nas w Misji i za noclegi zostawiają „parę groszy”. Budując Misję wiedziałem, że nasi ludzie jeszcze długo nie będą wstanie utrzymać parafii i Misji więc zbudowaliśmy kilka domków do wynajęcia/zakwaterowania, aby mieć jakiś dochód na utrzymanie. Jak tu jestem 16 lat w Nabwalyi, to jest to pierwszy rok, kiedy jako parafia utrzymujemy się sami (normalne codzienne funkcjonowanie jako parafia) i jesteśmy w stanie odprowadzić do Diecezji wszystkie obowiązkowe opłaty. A to wszystko dzięki naszym pracom nad tym czymś, co nazywało się „drogą” i zaczyna być normalną buszową drogą. Czyli znowu dzięki Wam. Dzięki Waszym modlitwom i Waszemu wsparciu materialnemu.
    Kochani, nie zdajecie sobie sprawy jak bardzo zmieniliście na lepsze codzienne życie naszych ludzi tu w Nabwalyi. Oczywiście nie jest to jeszcze aż tak wygodne życie jak tam w pozostałych częściach Zambii, ale zmiany na lepsze są niesamowite.
    Oczywiście, jak wszyscy doskonale wiemy, życie to nie tylko pasmo samych sukcesów, dobrych rzeczy, które cieszą. Doświadczamy także wiele rzeczy trudnych, nieprzyjemnych, niepotrzebnych. Ostatnio, ponad miesiąc temu grożono nam księżom, że nas zastrzelą. Nasz miejscowy Chief (a raczej ten, który uzurpuje być Chiefem, bo sprawa sukcesji nadal jest w Sądzie), kompletnie pijany, a jest pijany codziennie, przyszedł do Misji i pod bramą wymachując pistoletem zaczął krzyczeć i grozić, że nas zastrzeli. Wcześniej domagał się ode mnie, abym mu dał część pieniędzy, które mam na prace nad drogą. Oczywiście odmówiłem mu. Wszystko zdarzyło się to pod moją nieobecność. Byłem wtedy w Lusace na zakupach. Mój młody wikary uciekł i się schował. Gdy wróciłem i dowiedziałem się o wszystkim, nasi ludzie prosili nas, abyśmy na jakiś czas wyjechali z Misji do Diecezji. Ja jednak odmówiłem i tak też powiedziałem naszemu Biskupowi, który się ze mną zgodził i z którym jestem w stałym kontakcie. Później wrócił także mój wikary. Nasi ludzie prosili o to w trosce o nas wiedząc co wyprawia Chief po pijaku, jak strzela i grozi ludziom pistoletem. Ale ja wiem, że jestem w Misji Matki Bożej Różańcowej i Ona tu decyduje co się stanie. Niestety jeszcze nie wszyscy to pojmują więc po prostu się boją.
    W tym wszystkim najsmutniejsze jest to, że ten, który uzurpuje być Chiefem wychował się przy mnie. Znam go, gdy był jeszcze w 6 klasie. Ja go posłałem do Szkoły Średniej, ale niestety nie wytrzymał tam nawet jednego roku. Wiele mu pomagałem. Jest bardzo inteligentny. Ale niestety obecnie jedynym jego zainteresowaniem jest kasa. A że uzurpuje być Chiefem zastrasza ludzi grożąc im, że ich zaczaruje albo wymachując i strzelając z pistoletu. Co gorsze, doszedł do tego alkohol. Codziennie, już rano, jest pijany. A jak komuś alkohol rozmyje mózg, to niczego nie można być pewnym. Od 3 tygodni czekam, aby się z nim spotkać i pogadać. Jest on przecież „moim dzieckiem”.
    Proszę Was zatem o modlitwę. Matka Boża Różańcowa wie co robi i co jest najlepsze dla naszego pożytku doczesnego, ale nade wszystko dla pożytku wiecznego.
    Codziennie z wdzięcznością modlę się za Was prosząc dla Was i Waszych rodzin o potrzebne łaski.


    Szczęść Boże!
    Ks. Waldek Potrapeluk


  • POMOC DLA POSZKODOWANYCH.

    PROŚBA O POMOC POSZKODOWANYM PRZEZ POWÓDŹ

    „Jeden drugiego brzemiona noście…” (Ga 6,2)

    Siostry i Bracia,
    wszyscy jesteśmy poruszeni rozmiarem potopu, jaki nawiedził południową Polskę, w tym tereny naszej górnośląskiej metropolii. Oglądając zdjęcia z zalanych terenów przypominają się słowa Psalmu: „Dokądże będziecie napadać na człowieka i wszyscy go przewracać jak pochyloną ścianę, jak mur, co się wali?” (Ps 62,4).
    Chcemy bardzo konkretnie pomóc naszym cierpiącym bliźnim. Dziękuję wam za pomoc już okazywaną. Jest spontaniczna i hojna. Będziemy to robić nadal, dlatego bardzo proszę o podzielenie się swoim groszem, który przekażemy poszkodowanym.
    Pieniądze będzie można złożyć do puszek w niedzielę lub przekazać je na konto Caritas.
    Bardzo także proszę o modlitwę w intencji Cierpiących, a także tych, którzy tak ofiarnie przychodzą im z pomocą.
    My sami, widząc jak krucha jest rzeczywistość wokół, jeszcze bardziej zwróćmy
    swe oczy i serca ku Chrystusowi, który jest naszym życiem i zmartwychwstaniem (por.
    J 11,25).

    Z modlitwą, wdzięcznością i błogosławieństwem,

    Wasz biskup, Adrian

    Katowice, 17 września 2024 r.

    konto Caritas Archidiecezji Katowickiej – 96 1050 1214 1000 0090 3169 8062 – z dopiskiem „Powódź”.


  • Stanowisko Episkopatu w sprawie lekcji religii.

    Stanowisko Konferencji Episkopatu Polski w sprawie zmian w organizacji lekcji religii w szkołach podejmowanych przez Ministerstwo Edukacji Narodowej

    Nauczanie religii w polskiej szkole stanowi wielkie dobro dla dzisiejszego młodego człowieka, które wymaga wspólnej troski ze strony rodziny, Kościoła i państwa. Lekcja religii w szkołach publicznych ma miejsce w 23 krajach Europy i jej obecność jest traktowana jako standard systemów edukacyjnych. W Polsce lekcja religii, wyrzucona przez władze komunistyczne po II wojnie światowej, powróciła do szkół publicznych w 1990 roku, kiedy rozpoczęły się procesy demokratyzacji życia w naszej Ojczyźnie.

    Wyrażamy sprzeciw wobec ostatnich decyzji Ministerstwa Edukacji Narodowej odnoszących się do organizacji lekcji religii w szkole.  Apelujemy o uwzględnienie woli rodziców, którzy w zdecydowanej większości posyłają swoje dzieci i młodzież na lekcje religii. W skali całego naszego kraju jest to prawie osiemdziesiąt procent rodziców. Oni mają prawo do lekcji religii na terenie szkoły publicznej, gdyż wynika to z podstawowych praw i wolności człowieka, zagwarantowanych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i Konkordacie między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską.

    Przypominamy, że wszelkie zmiany odnośnie do organizacji lekcji religii w szkole publicznej winny dokonywać się zawsze zgodnie z obowiązującym prawem i w porozumieniu z Kościołami oraz związkami wyznaniowymi. W rozmowach podejmowanych z Ministerstwem Edukacji Narodowej konieczne jest wypracowanie wspólnego porozumienia wymaganego przez prawo. Porozumienie zakłada zawsze zgodę na wspólnie wypracowane stanowisko.

    Zachęcamy wszystkich wiernych, aby podejmować działania ukazujące wartość lekcji religii w szkole. Szczególnie prosimy katolickich rodziców, aby odważnie zabierali głos w tej sprawie. Apelujemy także do mediów katolickich, ruchów i wspólnot religijnych, aby podejmowali podobne działania.

    Należy zauważyć, że nauczanie religii katolickiej i innych wyznań wspiera wychowawczą rolę szkoły. Nauczanie religii w szkole stanowi integralną część wychowania człowieka w jego sferze intelektualnej, moralnej i duchowej. Treści przekazywane na lekcji religii uczą budowania relacji osobowych, wrażliwości serca, postawy braterstwa, wzajemnego szacunku i dialogu z przedstawicielami różnych nacji, religii i światopoglądów, kształtują postawy oparte na sprawiedliwości i solidarności społecznej, wskazują na wielką godność każdego człowieka, konieczność niesienia pomocy potrzebującym i dbanie o dobro wspólne. Wychowują do troski o stworzony świat i jego piękno. Lekcja religii wspiera rodzinę i szkołę w różnych kryzysach psychicznych doświadczanych przez uczniów, jest dla nich pomocą w przeciwdziałaniu przemocy, agresji i profilaktyce uzależnień.

    Lekcja religii ma też bardzo ważne znaczenie kulturowe. Przekaz wiedzy na temat chrześcijaństwa jest konieczny do rozumienia europejskiej i polskiej kultury a także kultury wielu krajów na wszystkich kontynentach. Świadectwo ponad 1050-letniej tradycji chrześcijaństwa w Polsce pokazuje, jak wiara kształtowała nasze dzieje i pozwalała narodowi przetrwać najtragiczniejsze wydarzenia historii. Trzeba mówić o zbudowanych na wierze wielkich dziełach naszych rodaków, wieszczów i bohaterów, uczonych i świętych, ludzi nauki, kultury i sztuki.

    Dziękujemy wszystkim nauczycielom religii za ich ofiarną i pełną poświęcenia pracę w szkole. Drodzy nauczyciele religii, chcemy Wam powiedzieć, że jesteśmy z Wami! Podzielamy Wasze troski i obawy. Nie zapominamy o Was w rozmowach z władzami państwowymi. Dziękujemy wszystkim osobom zaangażowanym w dzieło lekcji religii w szkole. Dziękujemy władzom oświatowym i dyrekcjom szkół, duszpasterzom, rodzicom i wszystkim, którzy podejmują odpowiedzialnie trud wychowania młodego pokolenia.

    Podpisali pasterze Kościoła katolickiego w Polsce obecni na 398. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski.

    Warszawa, 12 czerwca 2024 roku

    Za zgodność:

    Bp Marek G. Marczak

    Sekretarz Generalny

    Konferencji Episkopatu Polski